Ik heb nog steeds ruzie met het plaatsen van de foto's.
Je kunt niet de foto's (althans ik niet) tussendoor netjes invoegen. Dus zijn mijn verslagen af en toe een beetje rommelig.
Gezien de foto begin ik dus met de drie aapjes.
Daar zit natuurlijk een verhaal aan vast. Chiel neemt graag wat voor me mee als hij de stad in gaat en dat zijn dan meestal baby Beanies. Maar als je erg vaak ééntje meeneemt loopt het een beetje uit de hand. Zo heb ik afgelopen zondag alle beanies eens geteld. Het zijn er 191!!!! Het kan zijn dat ik me misteld heb, maar dan zijn het er meer en niet minder.
Hij mag nu niet meer dan 1 per maand kopen.
Hieronder zie je drie dezelfde aapjes. Niet expres, maar gewoon driedubbel meegenomen, omdat hij niet meer wist wat we hadden. Eén van de aapjes draagt nog zijn tag, daarin staat de geboortedatum en een klein verhaaltje. De tag hoor je er eigenlijk niet af te halen, het hoort onverbrekelijk bij de beanie. Maar nu heb ik dus drie aapjes. Had ze even appart gezet en ineens viel het kwartje. Ik ga de handjes op oren, mond en ogen vastzetten. Juist, dan worden het de aapjes van horen, zien en zwijgen. Meer over beanies e.d.: www.ty.com
Ze zijn echt heel speciaal, en dat weet je pas als je ze in je handen hebt. De kwaliteit is prima, ze verkleuren niet.
Op naar het volgende. dat zijn gewone servetjes, maar als je de vogel goed bekijkt heeft het de kop van een vos en ook de dikke staart.Chiel en ik waren afgelopen zondag even een Leidsestraat pakken. Heerlijke straat, wat is het dan genieten dat we in Amsterdam wonen. Al die mooie huizen, beelden die her en der in de gevels staan. Ik had niet mijn goede fototoestel mee, maar zodra het weer hapbaar weer is voor mij, gaan we er weer even doorheen, maar dan voornamelijk om foto's te nemen.
Onderstaande servetjes lagen in een heel dure proceleinzaak. Mooie bekers, 22 euro enz.
Dit was nog net betaalbaar. Het werd verpakt in een zakje, wat volgens mij duurder was dan de winst van de servetjes...(LOL).
Het was zondag, dus was er ook de kunstmarkt op het Spuiplein. Je zag veel mooie dingen , maar ook dat je je afvroeg hoe durven ze het te vragen.Maar onderstaand metaal geval vond ik echt de moeite waard. Ze hadden veel leuke dingen staan. O.a. vogeltjes en tafereeltjes van het land. Die laatste waren even te duur...maar ik ben zeker van plan er één te kopen als ze er weer staan. Het onderstaand geval dacht ik dat het een hond was, dat heb je, als je hondengek bent. Raakte in gesprek met die man en ik vroeg dus naar die "hond" en vertelde dat ik hondengek was. Hij vertelde dat hij ook altijd kooikers!!!!! had gehad. Ja, dan vergeet je verder alles om je heen....ik kocht in iedergeval de hond, hij verbeterde me ook niet, waarschijnlijk vanwege het gesprek over de kooikertjes...(LOL). Maar thuis gekomen en ik op zijn website keek bleek het een koe!!! te zijn...... Volgens mij eerder een stier, mist de uiers en heeft horens. Maar de staart is zoals die ook bij koeien is, gespleten. (volgens Chiel)
www.hanshb.nl
Maar we begonnen bij het Leidseplein, daar stonden zoals gewoonlijk studenten met hun werken. Je vindt er sierraden en ook tekeningen. Onderstaande was ik meteen verliefd op. Ze kwam uit Australie en bleef nog t/m augustus. Ze zat op de kunstacedemie. Ik ga zeker nog een keer naar haar toe om een pentekening op te halen. De pentekening is gekleurd met waterverf om speciaal extra dik papier. Onderstaand is er één, maar ik heb ook nog een boom gekocht. Een oude kale boom in de avondzon.
Ik ben dus aan het verven, gaat niet snel, maar ik kom er wel. De Singel staat weer op zijn plaats met nu een groene muur achter zich. Vandaag een deel van mijn quiltkamer. Zie wel hoever ik kom.
Zelfs het borduren gaat af en toe door. Ben op het ogenblik erg benauwd en borduur dan vooral 's nachts een paar uurtjes. Denk dat ik toch weer mijn matras moet verhogen. Meer medicijnen wil ik nog even niet gebruiken. Dan maar wat langzamer met schilderen enz. Van hobbyen komt dus even heel weinig. Zover zijn Annie en ik al gekomen. Het wordt mooi!!! De foto doet er uiteraard geen recht toe.
Mijn druiven op het balkon zijn dit jaar geen succes. Eén!!!! trosje. Maar die hangt er wel.
Op zondagochtend werd ik wakker, keek naar buiten en zag toch een mooie lucht!!! Het was 5.45. Ben ben bed uitgerold en snel mijn fototoestel gepakt en tig foto's genomen. Gelukkig sliep iedereen, want nachtkleding, MIJN nachtkleding, is niet echt voor vreemde ogen bedoeld...
Dit is nog een closeup van de spaanse margrieten. Ben nog steeds blij dat ik het nieuwe fototoestel heb gekocht. Maakt prachtige macro foto's. En dat is toch wat ik het liefste doe, behalve dan foto's van onze honden.
Verder eigenlijk nog een heel belangrijk iets, Angélique heeft sinds dit weekend twee katjes. Kyra en Ruben/Karel/Gijs. Ze weet nog niet hoe de laatste gaat heten. Ik ben blij dat ze ze heeft, want zonder dieren is het toch niet echt een thuis. Daar ze werkt heeft ze er twee genomen. De volgende keer zal ik foto's van die twee plaatsen.
Verder kwam de fokster van Quilke nog even langs. Altijd leuk om haar te tonen wat een heerlijke hond ik heb. Wat vooral heel leuk is, Quilke lijkt zo ontzettend veel op zijn moeder, incl. rare trekjes, zoals zijn boven lippen optrekken.....(LOL). Zal volgende keer ook daar een foto van proberen te maken. In middels is hij zichzelf weer, sinds we Cally hebben laten inslapen. Hij begon kleine dingen te vernielen en at vreselijk slecht. Nu kan hij weer lekker lang alleen blijven en vernielen zit er niet meer bij en hij eet prima!!!
Zo, nu een kop koffie en dan aan de slag met de verfkwast.
Groetjes Nanda.
