Alweer 6 maanden jong.

Alweer 6 maanden is hij. Wat gaat dat toch snel.

Vandaag realiseerde ik me dat hij inmiddels alweer een
tijd geleden is gewogen.
Hij lag heerlijk te slapen toen ik hem wegplukte uit zijn slaap en hem zo op de weegschaal zette.
Nou ja zo........al zijn poten en staart gingen er niet zomaar zonder meer op.

Hij kijkt een beetje "suffig"? Komt omdat hij niet echt
realiseerde wat er gebeurde. (LOL).
Hij past er nog steeds op, en blijft ook zitten. Hij weegt inmiddels alweer 21 kilo, schoon aan de haak.

Vandaag met hem getraind in het park voor kerstfoto's.
Normaal is het voldoende je hond neer te zetten en de foto te maken. Maar deze moet nog veel leren, dus maar even van te voren oefenen.

Cally bleef lekker doorslapen. Die dacht waarschijnlijk voor ik ook moet.

Vorige week hebben ze t.o. de flat bij de bouw een graffiti neergezet.

Daar heb ik weer een foto van gemaakt, en toen een deel uitgesneden en afgedrukt en in een minilijstje gezet voor in mijn halloweenwinkeltje.

Het lijstje was goudkleurig dat heb ik zwart geschilderd.

Toen ik het blikje afsloot, ging het verkeerd, volgens mij lag dat aan het blikje, en zat ik met vijf vingers in de zwarte verf. Ik heb nog rouwrandjes onder mijn nagels.

Krijg het niet weg, maar het begint al een beetje te slijten.

Hieronder nog een foto van het winkeltje zoals het nu is. Nog lang niet klaar, maar dat hindert niet, volgend jaar is het weer Halloween.

Groejtes Nanda.

Wat kan een mens zich rijk voelen......

Wat kan een mens zich rijk voelen. Een hond aan je voeten en één naast je op de bank.

Bijna veertig jaar getrouwd , en dat nog wel op een vrijdag de dertiende!!! En ik ben nog steeds tevreden met hem. Een dochter die gelukkig is, haar vriend waar ik prima mee kan opschieten.

Wat wil een mens nog meer??

Vergeet ik nog het heerlijke weer, net anderhalf uur door het park gezworven met de Belg.

Duidelijk te merken dat het mooi weer is, want het was druk. Quilke kon al zijn energie kwijt. En dat is veel de laatste dagen.

Ons park is zo mooi!!!! Zo afwissselend. Je geniet er altijd. Bospartijen, poeltjes, vijvers, grasvelden, modder!!!. Als je met iemand afspreekt, moet je wel heel precies afspreken, want je loopt elkaar onherroepelijk mis. Niet omdat het zo groot is, maar zo afwisselend.

Het is dus wel groot!!

Sinds vorige maand weten we dat 200 bomen niet gekapt zullen worden, jaren hebben we ervoor gevochten.

Zelfs kinderen hadden tekeningen gemaakt en die aan de boomstammen bevestigd.

Dit is een tekening van een meisje van 5 jaar.

Het beeld wat onderaan de tekening staat is een beeld, wat in het andere deel van het park staat.

Het heeft een betekenis, maar ik weet niet wat.

Ook hebben wij het wilde gedeelte, daar waar gekapt zou worden, twee zwerfbanken staan. Ze staan los, en je kunt ze neerzetten waar je wilt. Dat op speciaal verzoek van de parkgebruikers.

Vandaag ook eindelijk geprobeerd een beetje nette foto van Quilke te maken. Niet echt een succes, maar dit was de beste van de vijf foto's.

Toen begon hij ongeduldig te worden, en heb ik hem maar vrij gegeven. Het begint al wat te lijken met zijn vijf maanden.

Vrijdag kreeg ik weer een vingerhoedje. Chiel had het aan één van zijn collega's gevraagd of die er één meenam uit Turkije. Hij had er niet aan gedacht, maar wel zijn vrouw.

Ik ga verder genieten van deze dag.

Groejtes Nanda.

Oktober alweer

Morgen is het alweer 15 jaar geleden dat de Bijlmerramp plaatsvond.
Nog steeds als ik een vliegtuig over zie gaan, denk ik daaraan. Ik woon vlak bij Schiphol, dus er gaan er velen over. Nee, niet met angst, maar toch altijd één seconde dat je er aan denkt.

Laat staan die mensen die het hebben mee gemaakt.
Mijn tante (moeders zuster) en mijn dochter waren toen beide in de Bijlmer.
Nee, gelukkig niets met hen aan de hand, maar die uren dat we geen van beide te pakken kregen.......................





Het is alweer herfst, mijn balkon staat er triest bij.
Regelmatig pluk ik een bloem van de hortensia en zet het ergens in een bakje waar ook kastanjes
in zitten en ander herfstspul.

Buiten wordt het steeds mooier, de bomen beginnen al aardig in herfstkleuren te komen.

Nog niet allemaal, bomen blijven dit jaar lang groen. Dat was vorig jaar wel anders.

Het was weer tijd om Quilke te wegen. Hij past nog altijd op de weegschaal. Als je goed kijkt, kun je zien hoeveel die weegt. Hij is nu 5 maanden en het begint al een echte hond te worden. Onder zijn lichte vacht begint de zwarte beharing al stiekum te komen.

Zijn kop gaat steeds meer lijken op Chakka en het karakter steeds meer op Kilken .

Het is en blijft een bijzondere hond.

Hierboven mijn nieuwste Beanies.

Vooral die linkse heeft veel moeite gekocht. Steeds greep ik er naast.

Maar nu heb ik hem dan toch.

Nog even een foto van het halloween/herfst winkeltje.

De kleinste van de kalebassen staat er in. Veel meer heb ik er nog niet aan gedaan. Gaat ook even niet lekker. Sinds een krappe week heb ik last van gordelroos. Zoals mijn dokter zei: daar hebben meer "ouderen" last van. Dank u dokter. (LOL).

Groejtes Nanda