zondag 7 oktober 2007

Wat kan een mens zich rijk voelen......

Wat kan een mens zich rijk voelen. Een hond aan je voeten en één naast je op de bank.
Bijna veertig jaar getrouwd , en dat nog wel op een vrijdag de dertiende!!! En ik ben nog steeds tevreden met hem. Een dochter die gelukkig is, haar vriend waar ik prima mee kan opschieten.
Wat wil een mens nog meer??
Vergeet ik nog het heerlijke weer, net anderhalf uur door het park gezworven met de Belg.
Duidelijk te merken dat het mooi weer is, want het was druk. Quilke kon al zijn energie kwijt. En dat is veel de laatste dagen.
Ons park is zo mooi!!!! Zo afwissselend. Je geniet er altijd. Bospartijen, poeltjes, vijvers, grasvelden, modder!!!. Als je met iemand afspreekt, moet je wel heel precies afspreken, want je loopt elkaar onherroepelijk mis. Niet omdat het zo groot is, maar zo afwisselend.
Het is dus wel groot!!
Sinds vorige maand weten we dat 200 bomen niet gekapt zullen worden, jaren hebben we ervoor gevochten.
Zelfs kinderen hadden tekeningen gemaakt en die aan de boomstammen bevestigd.

Dit is een tekening van een meisje van 5 jaar.
Het beeld wat onderaan de tekening staat is een beeld, wat in het andere deel van het park staat.

Het heeft een betekenis, maar ik weet niet wat.





Ook hebben wij het wilde gedeelte, daar waar gekapt zou worden, twee zwerfbanken staan. Ze staan los, en je kunt ze neerzetten waar je wilt. Dat op speciaal verzoek van de parkgebruikers.

Vandaag ook eindelijk geprobeerd een beetje nette foto van Quilke te maken. Niet echt een succes, maar dit was de beste van de vijf foto's.
Toen begon hij ongeduldig te worden, en heb ik hem maar vrij gegeven. Het begint al wat te lijken met zijn vijf maanden.




Vrijdag kreeg ik weer een vingerhoedje. Chiel had het aan één van zijn collega's gevraagd of die er één meenam uit Turkije. Hij had er niet aan gedacht, maar wel zijn vrouw.


Ik ga verder genieten van deze dag.
Groejtes Nanda.

1 opmerking:

Els zei

Leuke foto's Nanda en fijn te lezen dat je je zo happy voelt.
Ik ben blij dat er nog mensen zijn die niet via een weblog communiceren maar een persoonlijk contact nog altijd op waarde weten te schatten.
Inderdaad je slaat zo niemand over.