Het begint langzaam op te knappen.

Zo langzamerhand wordt onze flat wat groener. (LOL).
Afgelopen weken had ik veel weggegooid, nu moet het echte werk beginnen, het schilderen waar we zo'n 8-9 jaar geleden aan zouden beginnen.
Dankzij betere geurloze verf, die is echt veel verbeterd, doen de extra longmedicatie natuurlijk ook hun werk. Een jaar geleden had dit niet gekund.
Dit is dus nu de opgeknapte kamer. White-magneetbord staat in de box, en dat maakt een stuk rustiger. Er komt wel een quiltje te hangen. Klein en gezellige vrolijke kleuren. De stoffen en het patroon ligt klaar, ook heb ik twee blokken afgewerkt.

Ik voel me er prettig. Lekker ruim en opgeruimd. Nu zorgen dat het zo blijft. Eén bureau staat voor het raam en kijkt uit op mijn balkon . Dit is het uitzicht Vooral een fantastisch mooi gezicht is de hortensia. Aan de rechterzijkant mijn boom uit het park en en de druivenstruik. Die doet het niet echt goed, er hangt één trosje aan. Ach, krijgt hij alle aandacht en kracht van de plant, hoop ik..... Hier onder de hortensiastruik in zijn geheel. Er zitten minstens 32 bloemen aan en nog en nog een 5 stuks hele kleintjes. Niet slecht voor het balkon .
Het opknappen, verven en ruimen van de flat nekt wel. Loop op het ogenblik elke week bij de fysio. Ergens klopt er iets niet. Drie-vier dagen na de fysio begint het onder mijn schouderbad weer flink op te spelen. Steekt behoorlijk. Ook spierpijn neemt dan steeds meer toe. 's Ochtends heb ik gemiddeld 2 uur nodig om weer lekker te kunnen lopen. Na een uur of drie is het weer mis.

Ja, en als je dan nog hoort: jammer dat ik niet "iets"mankeer, want dan hoef ik niet te werken. Van een ander, jij kan makkelijk een dagje niets doen, want je werkt niet, ik werk wel. Snappen ze niet dat ze ondanks dat toch meer goeie tijd hebben dan ik. Men kan ongestraft een dag lekker op stap, naar beurzen of wat dan ook. Dat zit er voor mij niet echt meer in. Hobby's zijn aardig geminderd, gewoon omdat mijn handen niet willen wat ik wil. Klinkt klagerig, maar dat is het eigenlijk niet. Ik heb een fantastische hond, mijn man help waar hij kan. Meestal moet ik het wel vragen.....maar ook heel vaak niet. Kindlief moppert nooit dat ik niet makkelijk even naar haar toe ga. Hobby's genoeg zelfs. Men kan zich niet indenken dat iemand niet 100% volwaardig is. Men zegt het wel, maar meer ook niet.

Wat een klaagzang. Is niet zo bedoeld, maar ik moet het gewoon even kwijt. Ik geniet van alles, de flat knapt op, en ik zit best goed in mijn vel. Misschien zelfs over een paar maanden een druiventros van eigen balkon . De aardbeien beginnen voorzichtig te kleuren (5 stuks) dus een beschuitje met aardbei zit er ook in. (LOL).

Groetjes Nanda.